Nakarat
Hep son bahar, hep son bahar
Nerdesin ilkbahar (x2)
Doğmadı güneş, yakmadı beni
Hiç kimse sen kadar
Nameler dudak kanattı, gözlerimden kan aktı
Yerle birdi kalbimin sarayları, sen yaşattın
Çok savaştım adına, şakaklarımdan terler aktı
Bir cevaptı sorulan her sorunun merakı
Deniz misali dalgalandı gözlerimde
aşkın ateşi
Çünkü kaygılandım aklım için, öyle yaktı beni
Bir defa da olsa gülmeliydim derken verdi seni
Bir defa da olsa sevmeliydim yarin kalbini
Bir yudum su hasretiyle koştuğum bu çöl mezar
Oysa bir ihtimal var, yaş pınardan akar
Cennetin yeşilliğiydi gözlerinde parlayan
Onlar olmadan doyurmaz beni bi çağlayan
Gökte yağmur bitse gözlerimden alır yağmuru
Nasıl bir sevdadır nefesim daralır Ey Ulu
Gözlerime göster, ayaklarıma bildir
Adım atmaktan korktuğum çok yağışlı o yolu
Nakarat (x2)
Hep son bahar, hep son bahar
Nerdesin ilkbahar (x2)
Doğmadı güneş, yakmadı beni
Hiç kimse sen kadar
Kategoriler
