Verse 1
En sert tokadımı saklıyorum kendime
En mert adamlarda korkuyodur birinden
Hep ben diyosun ve kaybediyosun yüzden
Kasten yapıyosun kaybediyosun bu yüzden
Tankların üzerine papatya koyuyorum
Hiç yüzüne bakmıyosun karanlığıda görmüyorsun
Bir günahım yok diyende tam içinde gafletin
Zafer zaten uzak değil ulaşcaksın sabredip
Ölüm ruhun çengisiyse
sevgi ölümün bekçisi
İnan kolay olsaydı silerdimde geçmişi
Düşman saflarında olcak dostun vede kardeşin
Anlıycaksın sende birgün yanlış şıkkı seçmişin
Onca yıldır çalıştın sen belki karın tokluğuna
Ama elbet alışcaksın maddiyatın yokluğuna
İnsanoğlu pişman olcak belki her gün doğduğuna
İnsanoğlu pişman olmaz belki dostu sattığında
Nakarat (2x)
Ne yaparsan yap değişmez insan
Ne yaparsan yap hep aynı dünya
Ne yaparsan yap buda bir rüya
Ne yaparsan yap değişmez asla
Verse 2
Yumdu dünya gözlerini galaksiler hayalde
Tüm evrense küsmüş bugün insanlığın haline
Egolarından gel bencilliğe bırak gel
Yalandan dön gerçeğe yalandan dön gerçeğe
Siyah mumlu cennetin kapılarında yalınayak
Rüzgar esti saçlarıma yalnızlığıma abanarak
Yeşil gözler zayıf beden yaşıycaktır dayanarak
Kalbe yapışan kasvetiyse tırnaklarıyla kazıyarak
Varlığımı tırmalarken onca yılın sancısı
Yirmi yıllık bir ozandır ben değilde sol yanım
Ben ölümden korkmasamda resimlerim hep andırır
O azrail bir elmayla elbet senide kandırır
Eline geçen fırsatları birbir sende tekmelersin
En güvendiğin adamlardan bir gün sende tekme yersin
Doğruları ben söylediysem kusura bakma affedersin
Doğruları hep söylediysem kusura bakma affedersin
Nakarat (2x)
Ne yaparsan yap değişmez insan
Ne yaparsan yap hep aynı dünya
Ne yaparsan yap buda bir rüya
Ne yaparsan yap değişmez asla
Kategoriler
