Yirmi iki yıldır beklentim, hiç değişmedi
Sanma ki beklediğim bir dost, yada bir
sevgili
Yaşadığım sürece bu ayaklarım hep yere değmeli
Ve azrail kapıyı çaldığında o başı öne eğmeli
Zamana çare bul hadi dursun sadece bir saniye
Gücün yetiyorsa yap yoksa otur şu sandalyeye
İnancın yoksa saygı duyarım o bile senin elinde
İnanıyorsan bekleme sakın başını koy şu secdeye
Ekmek aslanın midesinde ne kadarda çekici
Bense yolu yarıladım güç bela gördüm en dibi
Sevmedi bu insanlar hiç, doğru söyleyeni
Dokuz köy yetmedi, onuncuyu bu gözlerim görmedi!
Fizan uzak bana zira buralarda yakın sayılmaz,
Elde avuçta ne varsa verirsin sana birşey kalmaz.
Toprak altına sığınana dek yorulursun sonrası
Gayet basit, kimsenin yaptığı yanına asla kar kalmaz
Kategoriler
