Ne sefadan ne beladan hayat
aşktan oluşur
İnanırsan bana cennet sana hasret yüreğim
Ne ölümden ne zulümden dilim
aşktan konuşur
Kıracaksan en azından bırak atsın yüreğim
Eskileri unutma alışkanlığı var hepimizde
Elindekini tutma savurganlığı var
Bir kere vurdu mu kalbe o
aşkın ecel sopası
Korkutuyor ama kalbe ne faydası var
Kimsede kalmadı zerre tebessüm edip yola çıkmak
Layığını bulacak bu efendi yürek yarı çıplak
Korksa da elleri arkada birleşiyor yar için
Ben de o kavgada olmam o küpküçücük yer için
Varlığım da yokluğum da önemli mi senin için
Bunca efkar çokluğunda kaçtın elimden
Aşk önümden geldi geçti bir durmadı yörüngede
Kaç karamsar öykü varsa saçtın elinden
Kategoriler
Söyleyen: