Bu günlerde etrafıma bakıyorumda heryer toz duman
soğuk esen rüzgarda duymak isterdim sesini
kör ve dilsiz insanlar kadar heder haldeyim
sevgin kalbime sunulan bir ilaç gibi değerli
filmimin içinde senli anılarımı attım sildim
anladım ki duygularımız karşılıklı sayılmazdı
sardım tek düğümde bağladım
aşkımızı
körkütük sarhoşluğum yürümemi engelliyor
varlığınla yokluğun arasına bir çizgi çektim
bir varsın bir yoksun hayalet rolündeydin
mezar kazdım üç metrelik kalbimin içine
seni anarken bile su döktüm hecelerle
varmı,varmı böyle acı çekmek
hayatımdaki senli günlerin üstüne örtü örtmek
kanına işlenen
aşkın taarruzuyla yıkılmakmı
sarılıp ölümü tek nefesle hissetmekmidir
herkez bilir artık
sevginin değeri para
nazar mazar doğmadan çıkartır şapkalar
akar dağ gibi yağmurlar ıslanır çehrelerim
dağların ardındaki bile sesimi duyamaz asla
Nakarat
Bak bu gözlere yalancı şahitlik yapabilirmi
kalpler istermi ki bi kalp kırık ötekisi paramparça
savruldu küllerim rüzgar poyrazdan estiğinde
sözüm yok artık
aşkı telafuz etmeye
Kategoriler
