bakıyorsun pencerenden canın yanmış çok derinden
süzülür birer birer hüzünler o gözlerinden
uyur gibi yapıyorsun, rüyalara dalıyorsun
yüzündeki bir güz gibi kendinle soluyorsun
seslenip haykırırken kalbin sökülmüşte senden
alınmış sanki zorla mutluluğun
doğarmı yeniden güneş bitermi bu uzun gece
açarmı yeniden çicek dönermi o sıcak neşe
dinermi bu sonsuz yağmurun gülermi o hüzünlü yüzün
boşver bir umut yeter nefes almaya
bakıyorsun pencerenden yitip gidenlerin ardından
eskimez anılarla eskitip durdun kalbini
bırak solsun bu dünya bırak yokolsun yavaşca
kapını çalar elbet mutluluğun
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz
Kategoriler
