Müebbet Verse
dengesiz Bir yaşam tarzı sonlar hepte aynı oldu
kuralı koy uyarla boz gülüşlerim bir sahte poz
hayat yalan kahpe dost ecel elinde bize bir koz
kullanırsa beden tuş yalvarmaksa hayli boş
haydi koş çözümse kaçmak gözünü aç uyan ey ahmak
sözümü dinle güneşte batacak ölümü bekle senide bulacak
yaşam yanına karmı kalacak açan gül bir günde solacak
atan kalp vakitsiz duracak kıyamet bir anda kopacak
buğulu camlar ardı gözlerim dalar
heba olan o günlerinde sonunu özlerim
velakin ruh bugün bir sakin ve yorgun
nasılsa ben misafirim bir yolcunum
kusrumun özürlerinden artık soğudum
bitmeyen birşeymi çıktı karşıma hayat yarışma
bak kapışma başlar ancak sabrımı taşırma
hileli temasların yüzüne yansımakta korkuların
mumda yaksan nafile karamlığa
Nakarat ( Nops of Derin Darbe )
haydi koş elinde parlayan dileklerinle bakma loş
ışıkta gördüğün bu ben rehine
sanma boş içimde söndü istediklerim ve
intiharsa şair ister hayatsa en derinde
Rektör Verse
Sokaktayım bir başıma sisli hava baya etkin
Bir kaç sözüm var geçmişime yar olana
Gözleri ise dolana kadar ses tonum kulaklarında
Tam yolumu çizmişken hayat sert bir çelme attı
Gitmişti halbuki geriye döndü yine baktı
Ben ayağa kalkarken yanımdaki kayıplarda
Ayıplarlar anladım gitmek bana göreydi zaten
Kal diyemeyen kişinin gözü zaten hep yukarda
Gözün b
aşka göze değerse acısı kalbinde
Bir hançer misali saplanır tekerrür halinde
Oluşuruz ve kendi kendimizle boğuşuruz
Her yaşanılanla obsesif şekilde konuşuruz
Sana yakışan buydu zaten sonsuzlukta buluşuruz
Kategoriler
