Mert Çağlayan Verse
Sende yokum artık sen de bende,
Boyun eğip diz çöktük
aşka sen de ben de.
Senden gittim artık sen de benden,
Parçalanmış bi kalp kaldı geriye sende benden.
O kalbi sakla belki bi gün düzelir,
Ayrılık
aşkın,
aşk mutluluğun düzeni.
Aşk ne mutlu eden ne üzülen ne de üzenin.
Kapısı mühürlü sanırım
aşk denilen müzenin.
İçerde hapsolmuş milyon tane
aşk var.
Her aşık en sonunda ayrılık tadar
aşkta.
Ömüre denk mutluluk beklemek
aşktan.
Huzur kağıt,
aşk makas, ayrılık taştan.
Seni bi b
aşkasıyla gördüm.
Gözünün içinde parlayan mutluluğa kördüm.
Aşkın örümceği ayrılığın ağını ördü.
En kötüsü; ayrılık sadık,
aşk nankördü.
----------
Nakarat(x1)
Ney mi derdim? bilir tadanlar ayrılığı.
Beni yıkan ayrılık değil benim senle aynılığım.
Daha da garibi ayrılıktan ötesi var çünkü
Her aşık yaşamalı
aşk ve nefretin ayrımını.
Ney mi derdim? bilir
aşkın her bi ferdi.
İnan gram sapmadı gittin ve
aşk ölüme erdi.
Daha da garibi ayrılıktan ötesi yok çünkü
Her
aşk seninle ayrılık ölümle geldi.
----------
Ağıtları ardından yakmadım, kül ettim.
Kalbin kalbimi ayrılıkla sarıp tüketti.
Varlığınla tanışıp yokluğuna şükrettim.
Aşk; aşığın aşığa doğrulttuğu bi tüfekti.
Ademoğlu mahrum
aşk denenden.
Ben ayrılıktan saklandım,
aşk da benden.
Kilitli gönlün kapısı, çekili
aşka perdem.
Aşk senden, ayrılık bi b
aşka senden.
Umudum tükendi sen derken nefesim.
Aşkı bulan huzur için kaybetmeyi denesin.
Gittiğin an kursağıma takıldı hevesim.
Ayrılık ki alçak
aşk dağının alçak tepesi.
Fani olan dünya değil,
aşk fani.
Söküp attım kalbimden seni,
aşk dahil.
Ayrılık ruhu harap eder
aşk kalbi.
Benden gittiğinde atar belki taş kalbin.
----------
Nakarat(x2)
Ney mi derdim? bilir tadanlar ayrılığı.
Beni yıkan ayrılık değil benim senle aynılığım.
Daha da garibi ayrılıktan ötesi var çünkü
Her aşık yaşamalı
aşk ve nefretin ayrımını.
Ney mi derdim? bilir
aşkın her bi ferdi.
İnan gram sapmadı gittin ve
aşk ölüme erdi.
Daha da garibi ayrılıktan ötesi yok çünkü
Her
aşk seninle ayrılık ölümle geldi.