Nakarat x2: Burak Turfan
Bi' kalk, yukarı bak gökyüzüne
Bırak geçmişi geriye
Hangi derdin peşinde,
Geçmiş bir ömür söyle?
Verse 1:
Saat sabah 5 manzaramda binalar
Sevgisiz insanlar, var tehlikeli sokaklarda
Gözler yalanlarla boyalı, geride kalanlarla
Hayatı bitenler de gördüm bi' hayali olanlar da
Soğuk vücutlar ve asık suratlarla
Dönüp durdum yatağımda içi boş tüm yalanlarla
Neden sustun dediler? Sustum!
Çünkü konuştuğumda rüzgar esti içlerinde çırılçıplak rüyalarda
Bi' kağıt parçasının üzerinde dostlar
Onlar geçmişimde uyudular yürüdük ileri bakanlarla
Ne için yaşadık? Bana kimse söylemedi
Hayat dedim içi boş bi' bardak kırılır avuçtan akanlarla
Ne için yaşar insan? Ne için ağlar? Söyle!
Ne biçim savaş bu böyle hep dikenli dağlar?
Ne için aldanırız? Kavuruluruz hangi yağda?
Kim için öldünüz de tutunduğunuz hangi dallar?
Nakarat x2: Burak Turfan
Bi' kalk, yukarı bak gökyüzüne
Bırak geçmişi geriye
Hangi derdin peşinde,
Geçmiş bir ömür söyle?
Verse 2: İmpala
Geçmiş paslı çivi hayatım yaş bi' tahta
Kalemi paspal olanın önüne koy da yesin yaş bi' pasta
Gelecek hasta çünkü bütün dünya yasta
Yastık altı yapılan umutlarına tak bi' çelik tasma
Çünkü yarına kalmaz umutların düşer suya
Hele ki yüzme bilmiyorsa kurtulamaz içindeki gülen surat
Etrafımda kalabalık benim hayatım etten duvar
İmpala'nın gecesinde güneş biraz erken doğar
Bi' işçinin oğluyum gururlu, gözü pek ve sırtı dik
Ben ailem için çalıştım tek başıma ayaktaydım hep
Çok içtim evet içmek istediğimden
Mutluluk kusurludur artık fazla içmediğimden
Ve giden zamanım oldu benim insanlara harcadığım
Biri de kabul etmez paranın kollarına sarıldığını
Ama kimse bilmez ihanetin aslını
Duygularımın çöplüğüdür bütün satır başları
Nakarat x2: Burak Turfan
Bi' kalk, yukarı bak gökyüzüne
Bırak geçmişi geriye
Hangi derdin peşinde,
Geçmiş bir ömür söyle?
Kategoriler
