Aşk denilen kelimeyi şarkılarda duyardım
Sen çıkınca karşıma kendimde seni buldum
Önceleri mutluydum ben senden umutluydum
Kedersiz bir dünyam vardı şimdi dertlere boğuldum
Bir yazı var kaderimde
karadan daha kara
Gel son defa göreyim
Belki çıkmam sabaha
Güneş belki doğacak belki doğmayacak
Biliyorum bu son sabah seni benden koparacak
Ne yapsak ta olmuyor kavuşmamız imkansız
Yuvasız kuşlar gibi bende kaldım yuvasız
İnsanım hakkım değil mi seni çok seviyorum
Aşkın cehenneminde yandıkça yanıyorum