Rüzgar dudaklarıma
İki damla yağmur vurdu
Bir çocuk
aşkı ki
Koca insanlar böyle sevmemiştir
Akşamüstü arnavutköydeydim
Sevda diyorum
Sevda dedin mi gizli olacak
Ve çulsuz olacaksın ki
Değerini bileceksin
Hissedeceksin
O zaman acısına da saygın olur
İki damla yağmur
Ardını bilmediğim karanlıktan
Dudaklarıma
Rüzgarın hediyesi
Cebimde yumruk elim
Yanıyor avucumda
Yanıyor
Verdiğin mektup
Bütün bulutları seviyorum
Bütün insanları seviyorum
Yaşamayı seviyorum