Dönen dünya durmayı bilir zamanı var
bak sen dardayken kimin amanı var
bu sokaklar bir tek sana mı dar
dünya dünya olalı çekmedi böyle cefa
hatırlatır alimler bin defa
boynumu ipe çekseniz, pislemem yediğim kaba
yaşamımın bütününü kaplar ana baba
minnetle alakasız mecburuz yaşamaya
kalbimin hırsızı meydan okudu bana
çok zor gelicek ama hazırım ben savaşmaya
ben bu yolda ilerliyorum hızla yayan
bin cefa da çeksen dinlen dayan
hamurun taze bozuldu mayan
insanlığın suyu çıkmış
içelim birlikte ama bulanıkmış
beklediğim zaman samanla karışmış
yürüdüğüm ince çizgi kalınlaşmış..
Sevmeyi bilmeden seviyorum demek
ne saçma bu kalpler hep mi dönek
sıhhatine bağışladım seni
aşk vücudda çelik yelek
Kördüğümlü
aşklar nerde kaldı
hayatının dörte biri onun yüzünden karmalaştı
kin tuttuğun kişi senden daha mı iyiydi
kıskançlığın sonucu hayatından silindi mi
binlerce sıfat arasından o kimdi ki
sevmek gibi ayrıcalıkları kim bilir
seni kırk sene yaşlandırır kibir
biri iş bilir, ona iş verir, kazancınızda lanet kibir
bir ülkeyi zenginleştiren yeniliktir
yeniliğe kapalı bir yer sahte bir felektir
insanı her beladan kurtaran sükunettir
bin cefayla sürüklenen bendim
bir defalığa buraya kadar geldim
önümdeki dayanılmaz duvarı deldim
boş vakitlerle aldanarak kendimden geçtim
hüzün kuyumda boğdum hüznü kendime geldim
kimse bilemez ama ben hep birini sevdim..
Kategoriler
