Ne zordur geçmişin yaraları kanarken
Bir boşlukta kaybolursun bazen
Umutla bir dala tutununca insan
Doğar güneş tamda bitti derken
Rüzgara bırakmıştım kendimi kurumuş yaprak gibi
Kalbimi
aşka kapatmıştım, sürüklenip gidiyorken
Kader mi bulmak seni
Belki de kalan ömrüm
sevgisiz olacaktı
Karşıma çıkmasaydın tesadüfen
Kalbimi çocuk gibi avutup duracaktım
Karşıma çıkmasaydın tesadüfen
Gözlerime bakmasaydın tesadüfen