Öfkelenip kavga eden Kırıp baktı içi boşmuş Gölgeyi gerçek zanneden Yanlış yöne boşa koşmuş Zaman akıp gider elden Tekerlekler çıkar yoldan İsyana uzanan dilden Fayda gelmez küfre düşmüş Savaş açmış göl denize Yutarken kaçmış genize Şimdi gelin kendinize Durgun sular bile coşmuş Rüya hayal hepsi gerek Hakikat bize son durak Azmimiz gayeye direk Coşkuyla yılmamış taşmış Şartsız sevgi önce şefkat Merhameti unutma kat Münafık yer gaybi tokat Anlar sonra niyet boşmuş Malkoç Ali şu ömürde Elmas karışık kömürde Kurtuluşun Hak emirde Gayrı koşan yolu şaşmış